VJEROVANJA I OBIČAJI SRBA I HRVATA

Sch­nee­weis piše o vje­ro­va­nji­ma i obi­ča­ji­ma “Sr­bo­hr­va­ta” kao je­din­st­ve­nog na­ro­da triju vje­roi­spo­vi­je­sti, u smi­slu tada vla­da­ju­će ideo­lo­gi­je. Ra­zli­ke na koje nai­la­zi na­sto­ji po­ja­sni­ti ut­je­ca­jem an­ti­ke, kri­sti­ja­ni­za­ci­je i pro­do­ri­ma kul­tu­re su­sjed­nih na­ro­da kroz po­vi­jest. U pri­je­vo­du je sinta-gma “Sr­bo­hr­va­ti” za­mi­je­nje­na sa Srbi i Hr­va­ti, a za­dr­žan je pri­djev “srp­sko­hr­vat­ski”, kako se ne bi su­vi­še in­ter­ve­ni­ra­lo u au­to­rov tekst.

Sch­nee­wei­so­vo djelo je et­no­lo­ška sin­te­za pot­po­mog­nu­ta fi­lo­lo­gi­jom, te­me­lje­na na tada re­cen­t­nim (1935.) et­no­lo­škim i fo­klo­ri­stič-kim iz­vo­ri­ma, ali i te­ren­skim is­tra­ži­va­nji­ma.